„Senat Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu zasług polskich matematyków dla światowej nauki, (…) ustanawia rok 2019 Rokiem Matematyki” – głosi uchwała z 20 grudnia. Za tą ustawą głosowało 79 senatorów, tylko jeden był przeciw, trzech zaś wstrzymało się od głosu. Senat swoją uchwałą postanowił uhonorować osiągnięcia polskich matematyków oraz docenić znaczenie tej dziedziny nauki w rozwoju społeczeństwa, cywilizacji oraz gospodarki.
„Wzrost zainteresowania matematyką i studiowaniem tej dziedziny oraz rozwijanie związanych z matematyką umiejętności w działalności naukowej i zawodowej są niezwykle ważne, szczególnie w epoce społeczeństwa informacyjnego i gospodarki opartej na wiedzy” – argumentowano decyzję o ustanowieniu 2019 roku Rokiem Matematyki. Pewnie wielu zada sobie pytanie, dlaczego rok 2019 ma być ROKIEM MATEMATYKI? Może dlatego, że 2 kwietnia 1919 roku przypada setna rocznica założenia Towarzystwa Matematycznego w Krakowie. Zostało ono założone przez Stefana Banacha, Leona Chwistka, Antoniego Hoborskiego, Franciszka Leja, Otto Nikodyma, Alfreda Rosenblatta, Jana Śleszyńskiego, Antoniego Wilka, Stanisława Zarembę i Kazimierza Żorawskiego oraz stanowiło fundament dla istniejącego do dziś Polskiego Towarzystwa Matematycznego.
Natomiast 8 kwietnia 1919 utworzono Akademię Górniczą w Krakowie, czyli dzisiejsze AGH. A może dlatego, że w tamtym okresie działała szkoła lwowska, która łączyła wybitne umysły Stefana Banacha, Hugo Steinhausa, Stanisława Ulama. Ośrodek Warszawski również działał prężnie i miała czym się pochwalić. Tu pracowali Wacław Sierpiński, Zygmunt Janiszewski, Stefan Mazurkiewicz i Kazimierz Kuratowski, Karol Borsuki i Samuel Eilenberg. Wybitnych matematyków miał również Kraków, Wilno, czy Poznań. „Wyniki, jakie na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie osiągnęli do 1939 roku Antoni Zygmund i jego uczeń Józef Marcinkiewicz (zamordowany w Katyniu w wieku zaledwie 30 lat), do dziś budzą na świecie podziw. Pierwszy z nich uważany jest za ojca amerykańskiej szkoły analizy harmonicznej – the Chicago School of (hard) Analysis (jej wybitni przedstawiciele to Paul Cohen, Elias Stein, Alberto Calderon, Charles Fefferman oraz Terence Tao, trzech spośród nich to laureaci Medalu Fieldsa – odpowiednika nagrody Nobla w matematyce)” – wskazuje uchwała.
Nie można też zapomnieć o poznańskich naukowcach, którzy złamali szyfr Enigmy: Marianie Rejewskim, Jerzym Różyckim i Henryku Zygalskim. „Wszystkie nazwiska polskich matematyków tamtego okresu, którzy osiągali naukowe wyniki wielkiej wagi, utworzyłyby bardzo długą listę. Również po II wojnie światowej rezultaty prac polskich matematyków budziły wielkie uznanie, pomimo utrzymywanej częściowej izolacji polskiego środowiska naukowego od głównego nurtu nauki światowej” – podkreślili senatorzy w treści uchwały.
Ustanowienie przez Senat Rzeczypospolitej Polskiej roku 2019 Rokiem Matematyki jest uhonorowaniem polskich matematyków i ich osiągnięć, a także docenieniem znaczenia tej dziedziny nauki w rozwoju społeczeństw. Dobra, dość tej oficjalnej formy, pasuje ona może do polityków, ale jesteśmy przecież na wyluzowanym blogu pisanym przez matematyka i należy się wam kilka normalnych słów. Co odważniejsi spytają, co oznacza to dla dla normalnego obywatela lub też ucznia? Odpowiedź jest banalna -nic. Żeby opanować matematykę w stopniu dobrym ciągle będziecie musieli się uczyć i przeliczać mnóstwo zadań. Niestety żadna ustawa napisana przez polityków tego nie zmieni.
